Jenny Ymker speelt deze junimaand de mode-hoofdrol in de etalages van de Zijlstra Galerij. Haar werken lijken haast stills uit theatrale solovoorstellingen waarin zijzelf steeds de hoofdrol speelt. 
Het zijn iconische beelden, gebeurtenissen, tekst- of dichtregels die haar triggeren om aan de slag te gaan om haar eigen ultieme verbeelding ervan te maken. Met een minutieuze precisie begint ze te ensceneren. Waar moet de opname komen, wat moet er omheen gebeuren, wat moet er rondslingeren, neerdwarrelen, opstijgen, wegvloeien. Hoe moet haar houding zijn, welke kleding moet zij aan, welk gebaar is nodig.

De intensiteit waarmee alles gebeurt is duidelijk voelbaar in deze gearrangeerde fotowerken. Iets wat nog extra versterkt wordt door de uiteindelijke manier van presenteren. Soms wordt een foto verwerkt tot lichtbak, waarbij de straling van binnenuit het beeld los laat komen van de omringende werkelijkheid, erbovenuit laat stijgen. De andere keer gaat ze nog een stap verder door er een gobelin van te laten weven, iets wat letterlijk en figuurlijk meer diepte aan de voorstellingen geeft.

Het zijn beelden van een wonderlijke schoonheid maar ook van een wat melancholieke eenzaamheid in de omringende wereld.
Met een vanzelfsprekendheid die tegelijkertijd weer bevraagd wordt door de vaak humoristische en absurde elementen erin. Of het nou gaat om ‘Edith’, met als bron een portret wat Egon Schiele van zijn vrouw maakte, of De Rode Schoentjes. Het dramatische sprookje van H.C. Andersen waarin ijdelheid afgestraft wordt door de tirannieke immer doordansende schoentjes.

Dagelijks te zien tot 0:00 uur, dan gaan de lichten uit.