De artistieke praktijk van Ro Smit draait om zorg bieden en de adem, en hoe deze gemeenschappelijkheid en hoop kan creëren in een tijd waarin men constant het gevoel heeft dat de wereld op het punt staat te eindigen. Tijdens de adem(haling) krijgt Ro hoop en vermindert het gevoel van eenzaamheid. In de gedeelde adem worden de longen het symbool van verbinding. De adem herinnert ons eraan dat we nog steeds leven, ook nu de wereld om ons heen lijkt in te storten. Zelfs wanneer het voelt alsof de lucht niet in te ademen is, kunnen we de opluchting troost voelen door dicht bij elkaar en bij de objecten om ons heen te zijn.
 
In drukke steden loopt men voorbij aan elkaar en de objecten die zich om ons heen bevinden, en zo vergeet men soms op te letten en  samen te zijn. Het werk dat Ro Smit voor de vitrine heeft gemaakt, biedt de voorbijgangers de gelegenheid om te stoppen.  Het herinnert ons eraan om op adem te komen en een verbinding te creëren met een object waar men van ver naar kijkt.
 
Dus kom dichterbij, adem diep in en laat je adem het glas raken, voel het object en jezelf terwijl je ademt, alleen of in gezelschap.
Te zien vanaf 1 september