Het werk van Lys Vosselman onderzoekt contradicties. Gefascineerd door de vervreemding van het moment schildert zij mensen en dieren in hun eigen omgeving. Ze heeft een voorkeur voor landschappen die tegenstellingen bevatten: lieflijk en verschrikkelijk, schuldig en onschuldig. Haar schilderijen worden opgebouwd uit verschillende lagen verf, van tempera naar olieverf. Haar schilderijen refereren duidelijk naar fotografie, toch lijkt het niet een directe representatie van de werkelijkheid die Vosselman laat zien. Haar werk lijkt te zijn bevangen in een intiem moment, waarvan niet direct de oorzaak duidelijk is. Vosselman toont de beschouwer een subtiele versmelting van vergankelijkheid en intimiteit.