Jeroen Glas (1981) maakt beelden met licht. Het zijn lichtbakken waarin hij met gekleurd karton, papier, rasters en licht constructies bouwt die tezamen een beeld projecteren op de buitenzijde. De beelden zijn samensmeltingen van kleurvlekken, schaduwen en onscherpe rasters. Een ongrijpbaar beeld dat eigenlijk niet bestaat. Glas is een onderzoeker en experimenteerder die nauwgezet en procesmatig aan zijn beelden werkt en van tevoren niet weet waar het naartoe zal gaan. Ook in zijn prints op papier spelen licht en schaduw een grote rol. Is het een lens waardoor je kijkt, of is het een beeld van een planeet? Het lijken landschappen waarnaar je kijkt. Ze zijn koel en ondoorgrondelijk. Net als bij de lichtbeelden weet je niet waarnaar je kijkt en kun je het beeld niet vangen. Tekst: site Collectie De Groen