Els van 't Klooster
“Als ik, na het atelierbezoek, naar huis loop zijn de tegels waarover ik loop rommelig en vies. De verlichte ramen, soms half gesloten met lamellen, zijn schemerig. Kortom het lijnenspel van de stad bij avondlicht is verre van helder en strak. De rommeligheid van de stad, het zwakke licht van de lantarens, ze staan in schril contrast met de heldere schilderijen van Els van ’t Klooster. Ze is in 2007 van de academie gekomen en werkt al vanaf het derde studiejaar aan haar schilderijen met lijnen en vlakken, matheid en glans, wit naast en over wit, ruimte en platheid. Natuurlijk dringt zich een associatie op maar dat doet iedere penseelstreek immers? In een wereld waarin heldere lijnen en vlakken niet meer zijn dan wat ze zijn wordt de associatie bij de kijker gelegd. Blijf je hangen bij P.M. dan is dat je eigen schuld. Loop maar eens door de stad en denk één van haar schilderijen”
Tekst: Peter Krynen 2012