Het werk van Cindy Vermeulen (1968) draait om het thema natuur en landschappen waarin de menselijke hand een centrale rol speelt. ‘De schoonheid van landschap fascineert, net zo goed als de lelijkheid die kan ontstaan door menselijke inmenging’.  Ingrijpen in het landschap is van alle tijden, maar de manieren waarop we dat doen, veranderen voortdurend. Dit spanningsveld tussen de nietige mens en de overweldigende natuur, waarin we met tomeloze energie proberen onze wil op te leggen, is een terugkerend motief. De schilderijen zijn niet alleen een weergave van de natuur, maar ook een reflectie op onze eigen rol daarin. Ze nodigen de kijker uit om stil te staan bij hoe we de wereld om ons heen beïnvloeden en hoe we tegelijkertijd door diezelfde wereld worden gevormd. Zo ontstaat een dialoog tussen de toeschouwer, de natuur, en de kunst, die hopelijk leidt tot een hernieuwd bewustzijn en waardering voor de wereld om ons heen.