Barend van Hoek houdt erg van meisjes. Overal zijn ze, en vaak laten ze hun rondingen goed zien. Ze zijn hier verder niet verlegen over, nee, ze pronken met hun billen. Grote ogen hebben ze en ze staan stevig op de wereld met grote schoenen. Ze zijn volledig in zichzelf gekeerd en hebben weinig belangstelling voor de wereld die om hen heen is. Een eventuele man wordt neergezet als klassieke voyeur bij zoveel moois binnen handbereik. Ook die potentiële dreiging gaat volledig voorbij aan de meisjes. En wat er ook nog aan eventuele andere gevaren of gebeurtenissen komen gaan, het zal hun worst wezen. Ongemakkelijk is het wel, zoveel openhartigheid. Je voelt je als kijker betrapt bij het bekijken van al die rimpelloze jeugdigheid.