Anneke van der Eerden past een ornamentele beeldtaal toe om gevoelens en gedachten concreet te maken. Ze heeft een eigen idioom ontwikkeld bestaande uit druppelvormen, spiralen, vlammen en sterren. Deze vormen worden zo lang gespiegeld, gestapeld en herhaald totdat er een oneindig universum ontstaat. Soms isoleert ze een detail uit een groter geheel, waarmee ze een nieuwe wereld creëert.  De grillige, organische structuren in haar werk – ze noemt ze zelf ‘dieptestructuren’ - vertonen een sterke gelijkenis met fractals: geometrische figuren, opgebouwd uit delen die min of meer gelijkvormig zijn aan de figuur zelf. Net als fractals zijn de structuren van Van der Eerden opgebouwd uit immens veel details en motieven die zich op steeds kleinere schaal herhalen. Ze lijken grillig en geordend tegelijk.